ks. inf. Franciszek Sudoł

 

            Ks. Franciszek Sudoł, wieloletni oleśnicki proboszcz, urodził się 2 października 1903r. w Cholewianej Górze k. Niska. Po ukończeniu gimnazjum w Rzeszowie kształcił się na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie również ukończył seminarium duchowne. 15 czerwca 1930r. w katedrze lwowskiej, z rąk arcybiskupa Bolesława Twardowskiego, przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1930-1933 był wikariuszem i katechetą w Tłustem (powiat zaleszczycki), a następnie w latach 1933-1939 administratorem parafii w Słobódce Dżuryńskiej (powiat Czortków).W sierpniu 1939r. Ks. Sudoł został zmobilizowany do Armii Polskiej jako kapelan wojskowy. Podczas wojny obronnej brał udział w walkach zmotoryzowanej 10. Brygady Kawalerii pod dowództwem Stanisława Maczka. Po zajęciu Polski przez okupantów, wraz z żołnierzami próbował przedostać się przez Karpaty na Węgry i dalej na Zachód. Został jednak internowany wraz z Wojskiem Polskim na Węgrzech, gdzie do 1945r. Pełnił obowiązki kapelana obozowego oraz katechety. Po wojnie wrócił do kraju i zamie-szkał w rodzinnej parafii Jeżowe k. Niska, w diecezji przemyskiej, gdzie pomagał w duszpasterstwie. Na usilne prośby dawnych parafian oraz za zgodą ordynariuszy: wrocławskiego - księdza Karola Milika i lwowsko-lubaczowskiego - ks. Arcybiskupa Eugeniusza Baziaka, przeniósł się na Ziemie Zachodnie. W latach 1948-1957 obsługiwał nowo utworzoną parafię w Koskowicach pod Legnicą, w skład której wchodziło 11 wsi i 6 kościołów filialnych, do których Ks. Sudoł chodził pieszo lub dojeżdżał rowerem. 2 lipca 1957r. Ks. Franciszek Sudoł został proboszczem w Oleśnicy, a wkrótce oleśnickim dziekanem. Jego działalność związana była z renowacją kościoła p.w. św. Jana Apostoła, odbudową spalonego barokowego kościoła p.w. Św. Trójcy oraz poklasztornego budynku z przeznaczeniem na sale katechetyczne. Wykonanie tych prac budowlanych w krótkim czasie nastąpiło jedynie dzięki osobistemu zaangażowaniu Ks. Proboszcza, który swoją postawą pociągnął wiernych do ofiarności i pracy społecznej.
Gorliwość duszpasterską i postawę kapłańską dostrzegły i doceniły władze kościelne. Odznaczyły go godnością prałata honorowego Ojca Św., następnie powołały w 1972r. do grona kanoników gremialnych Kapituły Metropolitalnej we Wrocławiu i wkrótce potem mianowały jej dziekanem-infułatem. Należy wspomnieć o tym, że w 1979r., zgodnie z obowiązującym prawem kościelnym, Ksiądz Infułat złożył rezygnację z funkcji oleśnickiego proboszcza, która ze względów duszpasterskich nie została przyjęta przez Metropolitę Wroc.

            W latach osiemdziesiątych staraniem Ks. Infułata otrzymano pozwolenie na budowę nowych kaplic filialnych: w Smardzowie, Niciszowie i Bystrem oraz nowego obiektu sakralnego w Oleśnicy. Budowa nowe-go kościoła stała się dla Księdza Sudoła “oczkiem w głowie”. Trzeba dodać, iż Ks. Infułat w ciągu 33 lat pracy w Oleśnicy nigdy nie prosił z ambony o materialne wsparcie związane z remontami, odbudową czy budową kościoła. Były tylko podziękowania. Ksiądz Proboszcz zawsze twierdził, że świątynie powinny po-wstawać jako dar serca i wotum wdzięczności parafian. Naczelne miejsce w pracy Księdza Sudoła zajęły przede wszystkim sprawy pogłębienia i doskonalenia życia religijnego parafian. Najbardziej na sercu Księdzu Infułatowi leżała sprawa spowiedzi oraz nauka religii. Od 1957 r. oleśnicka plebania stała się miejscem, do którego garnęły się dzieci i młodzież w różnym wieku i różnych szkół. Ks. Proboszcz dał “wolną rękę” księżom współpracownikom, którzy organizowali pielgrzymki, przedstawienia, wycieczki, biwaki itp. i w ten sposób integrowali środowisko, uczyli koleżeństwa, wzajemnej pomocy, odpowiedzialności, a przede wszystkim miłości Boga i człowieka.

             Ks. Infułat Franciszek Sudoł, w ciągu sześćdziesięciu lat kapłaństwa i trzydziestu trzech lat posługi duszpasterskiej w oleśnickiej parafii, bardzo często pochylał się nad tymi, którzy szukali duchowego i materialnego wsparcia. Dzięki Jego postawie olśniczanie czuli się związani ze wspólnotą parafialną i dawali dowody odpowiedzialności za rozwój parafii, czego wyrazem były miesięczne spowiedzi i częsta Komunia Św. oraz duża frekwencja podczas Mszy Św. i nabożeństw. Ukoronowaniem jego pracy były jubileuszowe obchody 60-lecia kapłaństwa i poświęcenie w dniu 23 czerwca 1990 r. kościoła pod wezwaniem Matki Bożej Miłosierdzia w Oleśnicy. Po podziale parafii św. Jana Apostoła i Ewangelisty Ks. Infułat przeszedł na zasłużony odpoczynek, przy czym nadal piastował godność Dziekana wrocławskiej Kapituły Archikatedralnej. W tym samym roku, rankiem, 22 września, dusza Księdza Infułata Franciszka Sudoła uniosła się na promieniach wschodzącego słońca ku Temu, któremu przez całe swoje życie wiernie służył. Jego pogrzeb stał się manifestacją oleśniczan, którzy z wielkimi honorami żegnali swojego długoletniego proboszcza. Spoczął on w grobowcu przy kościele p.w. św. Jana Ap. w Oleśnicy. O wdzięcznej pamięci parafian świadczą modlitwy w Jego intencji oraz świeże kwiaty i znicze składane przy Jego grobie, a także nazwanie Jego nazwiskiem jednej z oleśnickich ulic.
 

Halina Gorzkiewicz
Źródło: Pomnik 1000-lecia Biskupstwa Wrocławskiego, Oleśnica 2000, s. 9-10.