Rok Ducha Świętego

           Czas płynie i zbliża się jubileusz dwóch tysięcy lat od narodzenia Chrystusa. Gdy nadeszła pełnia czasów zesłał Bóg Syna swego. To wcielenie Syna Bożego dokonało się przez ingerencje Ducha Świętego. W chrześcijaństwie czas ma wielkie znaczenie. W czasie zostaje stworzony świat, w czasie dokonuje sic historia zbawienia, która osiada swój szczyt w pełni czasów Wcielenia i swój kres w chwalebnym powrocie Syna Bożego na końcu czasów. Z tego związku Boga z czasem rodzi się obowiązek uświęcania czasu. Dokonuje się ono na przykład poprzez świętowanie poszczególnych okresów, dni czy tygodni. Od wcielenia, przez, które Chrystus wszedł w czas i stał się jego Panem wszystkie jubileusze odnoszą się poniekąd do Niego i Jego mesjańskiej misji. W znaczeniu chrześcijańskim każdy jubileusz stanowi szczególny rok łaski, która dana osoba otrzymała od Boga, np. w sakramentach. Na tym tle dwutysięczny rok od narodzenia Chrystusa nabiera szczególnego znaczenia. Jest naprawdę wielkim jubileuszem nie tylko dla chrześcijan, ale pośrednio dla całej ludzkości ze względu na pierwszoplanowa rolę jaka chrześcijaństwo odegrało w ciągu tych dwóch tysiącleci. Godnym  uwagi jest to, że upływ lat oblicza się prawie wszędzie od przyjścia Chrystusa na świat, które staje także punktem centralnym używanego dziś kalendarza. Cała druga połowa naszego wieku jest przygotowaniem do tego Jubileuszu: zarówno Sobór Watykański II. jak również przypadające jubileusze chrztu Polski, Rusi, Ameryki i wiele innych. Od ponad roku jesteśmy w fazie bezpośredniego przygotowania do Wielkiego Jubileuszu. Obejmuje ona okres trzech lat - 1197 -1999 r. W tym czasie mamy szczególnie rozważać tajemnice Osób w Trójcy Św. oraz ich role w życiu i dziejach człowieka. W 1997 r. rozważaliśmy tajemnicę Chrystusa, który przyjął ciało i stał się człowiekiem. Rok 1999 będzie poświęcony Bogu Ojcu, który jest w niebie. Rok 1998 jest poświecony Duchowi Św. i Jego uświęcającej obecności we wspólnocie uczniów Chrystusa. Wcielenie dokonało się za sprawa Osoby Ducha Św., który jest Miłością. Darem Niestworzonym, a zarazem bezpośrednim źródłem wszelkiego obdarowania, jakie przychodzi od Boga. Kościół nie może się przygotować do obchodów Roku 2000 w inny sposób, jak tylko w Duchu Św. Pocieszyciel Duch Św., którego Ojciec pośle w moim imieniu. On was wszystkiego nauczy i przypomni want. co wam powiedziałem. Do najważniejszych zadań związanych z przygotowaniem Jubileuszu należy zatem ponowne odkrycie obecności Duchem Św.. który działa w Kościele zarówno w sposób sakramentalny, zwłaszcza przez Bierzmowanie, jak i za pośrednictwem różnych charyz­matów, zadań i posług. Jeden jest Duch. który rozmaite swe dary rozdziela stosownie do potrzeb posługiwania, ku pożytków i kościoła. Ten Duch swoją mocą i wewnętrznym spojeniem członków tworzy ciało i nakazuje wzajemna, miłość miedzy wierzącymi. Także w naszej epoce Duch Św. jest głównym sprawcą nowej Ewangelizacji. Ważnym będzie więc ponowne odkrycie Ducha jako tego, który w loku dziejów buduje Królestwo Boże i przygotowuje jego ostateczne objawienie w Jezusie Chrystusie. W roku tym przedmiotem szczególnej refleksji wiernych powinna się stać wartość jedności wewnątrz Kościoła, ku której zmierzają różne dary i charyzmaty wzbudzane w nim przez Ducha. W roku tym również na Maryje mamy spojrzeć jako na te, która stała się przykładem całkowitego posłuszeństwa głosowi Ducha Świętego.

dk. Henryk