...a swoi Go nie przyjęli

 

 

 

              Po co obchodzimy Boże Narodzenie? Zabiegani, zajęci pracą; szkołą obowiązkami z ulgą wzdychamy gdy zbliża sit; wigilia. Oznacza to, że będzie parę dni odpoczynku, spotkamy się z rodziną, odwiedzimy przyjaciół. Może jest jeszcze u nas w domu zwyczaj wspólnego śpiewania kolęd. Zapalimy światełka na choince i będziemy cieszyć się swoją obecnością. No tak, ale jest jeszcze taka rzecz w miesz­kaniu... Telewizor, na pewno będzie jakiś dobry film, albo może koncert kolęd. Gdy będzie śnieg, to może pójdziemy na sanki, może na spacer... Tak, wstąpimy do kościoła, zobaczymy jak się księdzu w tym roku szopka udała. Porównamy, w którym kościele ładniejsza. A On? A Bóg, który przyszedł na ziemię, bo ukochał nas do końca. Ale nie przyszedł po to. byśmy go żałowali, że stajenka, że siano, że wół i osioł... Musimy Go przyjąć do swego serca i pozwolić Mu tam zamieszkać. Czy możemy to uczynić, gdy święta Bożego Narodzenia przepływają nam, jak nic nie znacząca kropla w ogromnym oceanie? Boże Narodzenie albo jest we mnie, albo go nie ma wcale! Każdy z nas musi powiedzieć Emmanuelowi tak lub nie. Zadeklarować swoją przynależność do Niego. Wtedy Dzieciątko nie będzie dla nas tylko gipsową figurką, którą oglądamy "wizytując" szopki. Gdy pochylimy się nad nim z naszymi wątpliwościami, wrócimy bogatsi o nadzieję, gdy zaniesiemy tam pytania, Jego światło doprowadzi nas do odpowiedzi. A przecież tego nam tak bardzo potrzeba. Bóg zapragnął stać się człowiekiem, takim jak każdy z nas. Jak bardzo podnosi te doniosłość człowieczeństwa. Nie jestem tylko człowiekiem. Jestem aż. człowiekiem i jestem jednocześnie dzieckiem Bożym. Bóg stał się człowiekiem, aby człowiek mógł stać się Bogiem. Boże Narodzenie nadaje nam status dziecka Bożego. Boże Narodzenie jest początkowym ogniwem wielkiej historii zbawienia, która dokonała się na krzyżu i zwyciężyła zmartwychwstaniem. Bóg ukochał nas do końca - urodził się w ubóstwie i zmarł w opuszczeniu. Czy doceniasz to? Bóg wyciąga do nas rękę, by nas poprowadzić do światła. Czy doceniasz to?

 

           Dramatem naszych czasów jest za­mykanie się przed przychodzącym Bogiem. Izolowanie się choćby przez ignorancję Bożego Narodzenia. Powiesz, że masz choinkę, że dzieliłeś się opłatkiem, postawiłeś dodatkowe nakrycie, wysłałeś życzenia, że przyjmiesz księdza "po kolędzie"... I co z tego. Czy wiesz po co stawiasz choinkę, dlaczego dzielisz się opłatkiem? A księdza przyjmiesz po to, by powiedzieć mu co nieco, co ty sadzisz o... A gdzie jest Chrystus? Czy nie jesteśmy tacy jak tamci ludzie w Betlejem - niegościnni i nieserdeczni? Teraz nie zobaczymy brzemiennej Maryi z Józefem, aby im udzielić pomocy, ale pamiętaj, że Jezus powiedział Cokolwiek uczyniliście... Bóg uczy nas miłości. Bóg jest samą miłością i dlatego do nas przyszedł. Nie odwrócił się od nas nawet wtedy, gdy my Go nie przyjęliśmy. Coż ci pomoże, że Jezus urodził się w Betlejemskim żłobie, jeżeli nie urodził się w tobie? A może boisz się Bożego Narodzenia? Boisz się, że gdy przyjmiesz Jezusa pociągnie to za sobą konsekwencje? Boisz się być dobry, miłosierny, prawy? Przeraża cię ubóstwo żłóbka. Bóg się nie bał. On sam dał nam przykład postępowania. On dodał nam odwagi. Ta odwaga jest niezwykle potrzebna by stawić czoła światu, który dąży do samoubóstwienia. Światu, który nie uznaje żadnych wartości, zakłamanemu i okrutnemu. Nie wolno nam się bać! Musimy przyjąć Prawdę, jaką jest Chrystus. A Prawda nas wyzwoli...
 

 

Ania